zondag 8 november 2009

8 november 2009


De bom ontploft en woorden vliegen als brokstukken door de lucht.
Rake klappen vormen zij in je gezicht en bloeden doe je in je ziel.
Alsof je met een mes wordt gestoken, zo doorboort voelt je hart zich.
Tranen snijden als scherpe stukjes glas over je verhitte wangen.
Schuurpapier is er langs je stembanden gegleden waardoor je ernstig
naar water snakt. Gespannen spieren doen je verkrampen als in de
vries kou, alleen zit je nu in een kokend lichaam.